De Hemel van Weit zit er spijtig genoeg al op, wat een pracht van een dag! Schitterende zon, geen slijk op parcours, wel talloze glibberige plekjes piepten aan de horizon… doch haast geen schadegevallen binnengekregen.
Klik op de foto voor meer beeldmateriaal van Bart VP.

Oef onze veiligheidsaanpak werkt! De bike was haast niet vuil en de chalet was voor ons niet vuil, … nog nooit zo snel alles proper kunnen opbergen voor de 22 ste editie van 03-dec-2017! Klik op de foto voor meer beeldmateriaal van Chris VD.

Bedankt aan de 1303 deelnemers en de meer dan 100 vrijwilligers die dit de voorbije 3 dagen hebben mogelijk gemaakt…
Bitterkoud.

De vroege starters hadden af te rekenen met een grijs vertrek maar tussen de boomkruinen verscheen al spoedig een mooie winterzon. Een goede muts en handschoenen waren zeker nodig want het was bitterkoud. Bevroren drinkbussen en drinkzakken het gevolg. Warmte moest komen vanuit ons eigen lichaam, warmte voortgebracht door onze spieren die de pedalen voortstuwden. De pedalen die de wielen over het parcours dreven. Een tiental dagen, zonder noemenswaardige regen, en oostenwind hadden de single-tracks en wegjes mooi in een bikers plooi gelegd. Het lag er snel bij, je kon een stevig tempo aanhouden. Een stevig tempo, een laagstaande zon en pijlen, niet altijd een goede combinatie!
Het gekozen traject had vorig jaar al zijn goede kanten laten zien. Zeker de moeite om er dit jaar nog even van te genieten. Richting Haacht, ver van huis, mooie uitdaging. De vaste waarden van het Snijsselsbos en het Hellebos komen altijd tot hun recht. Het “Sport Vlaanderen” domein behoeft geen commentaar. Hier zit alles in wat een bikers-hart kan wensen.

Zonder onze talloze medewerkers kunnen we dit niet klaarspelen. Daarvoor een welgemeende dank aan allen die, hoe klein ook, hun steentje hebben bijgedragen tot een mooi succes. Van de afspuitstand tot de inschrijving, van de bevoorrading tot de seingever, van de fietsenstalling tot de pechwagens.
Met een goed gevoel gaan we nu beginnen dromen van de 22 editie. Nieuwe uitdagingen zoeken maar ook met diezelfde kracht verdergaan om het onze MTB’ers naar hun zin te maken.
Van harte welkom op 3 december 2017 in Weerde.

Voorbije zondag 400% meer man aan de kerk – we waren dus met 4 om naar Ottignies te trekken. Ondanks dat de gemiddelde leeftijd van de vriendelijke mannen en vrouwen achter de kassa zo rond de 80 lag, kregen we een parcours voorgeschoteld dat waarschijnlijk niet door 80-plussers in elkaar gestoken was!

Het stond al in de sterren geschreven, er hadden er al met voorbedachtheid hun kat gestuurd, er zou niet te veel volk aan de kerk staan.  Eerst had ik mij verstopt tussen de fietsdames, maar daar was ik snel ontmaskerd, ze reden naar Scherpenheuvel om hun fiets te wijden, en een MTB heeft al op te veel niet Katholieke plaatsen gezeten. Dan maar richting koersfietsen, daar hoorden ze mijn toppen op de kasseien, trokken hun handschoenen wat vaster aan en vertelden dat ze gingen “fietsen”.  Dan maar met mezelf op pad. De ochtendlijke koude was snel verdwenen, wat kwam was heerlijk, mooi weer , droog parcours en …goed gezelschap. Mijn eigen vond het goed om de 58 km te verkennen, en ik volgde mezelf. Werken op het parcours zullen op onze TT voor omleiding zorgen, zorgen voor later! Het gezelschap in “de rut” OK, en volgende week? Ofwel een operatie ofwel een koersfiets!

Magere opkomst voorbije zondag – om niet te zeggen dat er geen kat (op ondergetekende na) aan de kerk stond 🙂 maar wel een knappe tocht gereden te Pellenberg. Vroeger een winterrit waar je mens en materiaal stuk reed. Nu een vroege herfstrit, en dat was vlammen op snelle singletracks, vliegen op vlotte afdalingen en de kuiten laten branden op de vele korte maar pittige hellingen.