Ideaal weertje om eens met de thuisrijders naar het Meerdaalbos in Oud-Heverlee te rijden. Om 8:45 stonden heel wat bikers met de auto aan de kerk. Ronald en Alexander, Vincent en Gilles, Hans, Christophe en Tom. Vriend Johan en zoon Bryan zouden ons in Oud-Heverlee vervoegen. Christophe vond het nog altijd koud genoeg om in lange broek en dikke vest aan de start te komen :-). Alleen de handschoenen ontbraken nog.

Van onder de E40 vertrok het direct richting Heverlee bos. Via de Herts– en Geertsvijver kregen we de eerste klim over zand naar het Meerdaalwoud. Na wat hoogtemeters in het bos eindelijk een lange afdaling richting Nethen. Voor Christophe het moment om op kop te gaan rijden :-). Tot de klim naar Chemin de la Trace, het enigste stukje asfalt maar straf omhoog … Via Hamme-Mille ging het dan terug richting Oud-Heverlee. Johan kreeg nog een scheur in de buitenband (Schwalbe staat er blijkbaar voor gekend :-)). Met wat McGyver kunst en vliegwerk kregen we die toch nog “rijdensklaar”. Wat een elastiekje niet allemaal kan doen … Nog een laatste afdaling tot aan de streep maar van Christophe, straf in bergaf, geen spoor meer? Ronny was hem aan het reanimeren, motor opgeblazen en niet meer aan de praat te krijgen. Een frisse cola bracht soelaas.

Volgende week niet 100% zeker. Een straatBBQ kan wat roet in het eten gooien 🙂

Toch een leuke tocht en voor herhaling vatbaar …al zeg ik het zelf.

Twee man – Jimmy en ikzelf – paraat voor de Raid des Hautes Fagnes: de marathon bij uitstek in België (volgens de organisatoren)! Bescheiden als we zijn, kozen we voor de kortste afstand – toch ook al 65km. De omstandigheden waren ideaal: een hele week nauwelijks regen, en de dag zelf niet te warm maar toch redelijk wat zon!

Ik mocht starten in box A tussen de licentierijders (!?), Jimmy in box B – veel hebben we elkaar niet gezien. Wat ik tussen die licentierijders deed, weet ik niet: ik nam dan maar achteraan de box plaats, maar stak in de eerste klim al meteen een pak volk voorbij, duidelijk ook geen licentierijders – lijkt mij dus eerder geknoei bij het uitdelen van de startnummers.

Maar dat was dan ook het enige geknoei: je krijgt hier een machtig parcours – perfect uitgepijld – voorgeschoteld, volgestouwd met singletrack, rotsklimmen, kuitenbijters, wortelafdalingen en enkele korte draagstukken! Je technische vaardigheden als biker worden voortdurend aangesproken, al wordt het nergens té extreem: zo goed als alles viel voor bikers van ons niveau te rijden, af en toe eens met het voetje bijsturen, en slechts twee stukken (+20%) van twee klimmen te voet moeten doen. Ook fysiek hoort deze tocht bij het zwaardere werk: 1900hm op wat uiteindelijk “slechts” 62km bleken te zijn… met misschien 3km waar je iets of wat kon recupereren – stevig!

Kleine smeerlapkes ook, die organisatoren: met nog een viertal kilometer te gaan hoor je de muziek aan de aankomst al spelen en komt de geur van BBQ-worsten al je neus binnen gedrongen… dromend van de aankomstlijn krijg je nog een laatste klim van 150hm aan je broek gesmeerd… weliswaar beloond met een laatste, alweer technische afdaling over een duizendtal boomwortels!

Uitslagen zijn te vinden bij Chronorace.

Zondag 29 juni gaan de uitrijders naar het gehucht Breedhout, in de buurt van Halle, waar MTB Breedhout ons drie parcours presenteert, van 30km (400hm), 50km (810hm) of 80km (1150hm). Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde!

De thuisrijders spreken af om 9u00, maar Peter zal er met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet bij zijn – een vrijwilliger mag altijd een ritje in elkaar boksen!

Het zijn duivelse tijden, maar ondertussen weten we allemaal dat we goed zijn weggekomen daar in Brazilië. Even een weekend zonder de bike voor de “uitrijders”: deze waren hun garage aan het verkopen, zaten achter de boeken, of deden eens iets anders dan biken – hun Belgische driekleur verplicht buiten hangen bijvoorbeeld, of zich te goed doen aan gastronomische lekkernijen die een zegen zijn voor de smaakpapillen, maar niet voor de benen de dag later… De thuisrijders echter reden voor het goede doel Mali in Zemst-Laar. Dit jaar moesten we niet naar de start rijden want de pijltjes stonden in onze achtertuin, handig is dat. Ook de track langs De Zenne was geen onbekend terrein en Zemst-Laar had het zelfs aangedurfd de heuveltjes in Zemst mee te nemen in de track. En het moet gezegd, ze waren te rijden, en het was nog fun ook. Voor de rest zorgden de harde akkers voor een lekker gebots tussen de bips 🙂

Volgende week gaat Peter rijden in Oud-Heverlee. Daarvoor hebben we toch een kleine autotrip nodig. Diegene die willen meegaan verwacht Peter zondag 22 juni om 8:45 aan de kerk. De extra fiets die Peter kan meezeulen is al opgeeist door Hans. First come, first served, natuurlijk. Normaliter zijn we rond 13:00 uur terug in Weerde na een leuke rit met wat hoogtemeters.

Bart gaat naar Malmédy om daar, in wat waarschijnlijk ideale omstandigheden zullen zijn, de Raid des Hautes Fagnes (64km) te rijden: de MTB marathon (64km/1925hm – 92km/2580hm – 116km/3130hm)  bij uitstek in België, volgens de organisatoren – of dat echt zo is, zal Bart volgende week weten te vertellen. Als er geïnteresseerden zijn om mee te rijden: vertrek ten laatste om 7u45. Laat wel iets weten via mail: bart.decadt@gmail.com.

Wat vroeger dan gewoonlijk, om 7u30, met twee man (Dimi en ik) naar de provincie Namen voor de Raid Bocq te Anhée. Onderweg in de auto, op de radio: oppassen voor een onweer dat gedurende een uur over de provincie Namen trekt!  😕

’t Was precies nacht, en we hadden nog een uur wagen te goed… dan maar aan de start nog een koffie & croissant genuttigd om het laatste half uur onweer te laten passeren… en er is inderdaad geen enkele druppel meer gevallen tijdens de 65km lange rit!

De rit zelf, die begon stevig met meteen een klim van +110hm en 1,1km lang – 10% dus… en na de daaropvolgende afdaling was het ook meteen duidelijk: lucht uit de banden! Veel rotsen daar, en die lagen door de regen spekglad! Ondertussen begon ook de zon weer tevoorschijn te komen, en steeg de temperatuur… de tracks daar rond Anhée, die gaan ofwel naar boven, ofwel naar beneden… slechts anderhalve vlakke kilometer langs de Maas was ons gegund!  👿 Het was dus puffen en zweten… met de nodige moeite en pech – haperende shifter, verloren bril, chainsuck – stonden we na goed 5 uur weer aan de start…

Mocht u zich afvragen waarom de naam Raid Bocq… nee, dat heeft niets te maken met oude bokken op een bike die graag tussen de groene blaadjes laveren, maar alles met de rivier Bocq, waarlangs de Brasserie du Bocq al jaar en dag enkele heerlijke streekbieren brouwt… zo een donkere of amberkleurige Gauloise met een pain saucisse, dat was nog even nagenieten op het zonneterras!  😎

Nog eens wat bekende gezichten aan de kerk: de Jos en den Denis waren beiden terug van de partij, Werner nog last van de luchtwegen en Vincent die zorgde voor de studerende student …

De trip vertrok bij hoge temperaturen maar met hier en daar toch nog een druppel van de storm die over ons land was getrokken. Het nieuwe stalen ros moest ook eens grondig getest worden en dus vertrokken we richting Everberg. Niet de gekende tour maar een kleine variant. Eerst een verplicht nummer door het Hellebos, en daar was al vlug duidelijk dat die meegeleverde RoRo’s toch niet voor het zwaardere werk gemaakt waren dus wist ik al meteen wat mijn volgende aanschaf zou worden … Niettemin moet ik zeggen dat ongeacht de te weinig zijdelingse grip, de rest vlotjes bolde. Zou het maatje groter van “sloefkes” dan toch iets doen of zat het gewoon tussen de oren?

Na het Hellebos ging het dan rechtdoor richting Kortenberg. Langs de sporthal een luske in het plantsoenbos, waar we na een korte klim de helft van ons peloton bijster waren. Ondertussen was het  druppelen gestopt en de regen vervangen door zweet. Via Everberg reden we richting Moorsel met eerst wat plezier in het Hogenbos. Die opeenvolgende bulten blijven gewoon fun. En toen kwamen de steile klimmekes in het Kinderenbos en ook daar stelde de 650B niet echt teleur. In den bergaf echter vond ik nog altijd geen grip met een paar onschuldige smakken tot gevolg maar ik was niet alleen. Ook Hans moest in de remmen voor Kathleen en moest dus kiezen tussen een vrouwelijke rug of een koprol over een stuur. Hij koos voor het laatste … In Den Hollander kozen we ook voor een nieuwe strook (eentje die zelfs op mijn kaart niet staat precies) onder leiding van de Luc, en we zagen dat het goed was! Gestaag bergop en dan richting Eikenbos om zo bergaf terug naar Weerde te rijden en te genieten van de zomerse temperaturen en Rock Weit …

De uitrijders gaan niet op pad: d’r moet er ene studeren, nen andere verkoopt zijn garage ofzoiets, en ik (Bart) heb voor een keer andere bezigheden.

Voor de thuisrijders: volgende week zondag 15 juni het vaste uur aan de kerk, 9u00. Misschien gaan Biken voor Mali, bij de KWB buren van Zemst-Laar? Tot dan!

Ik (Peter) doe al een oproep voor de rit van 22 juni! Dan heb ik afgesproken met een vriend om in het Meerdaalbos in Oud-Heverlee te gaan rijden. Dit moet wel met de auto want anders zijn we nooit voor 13:00 uur thuis. Ik start om 8:30 aan de kerk en kan 1 fiets meenemen. Ik hoop op een paar bikers natuurlijk! Ik hoor het wel…

Raf en ikzelf zaten het voorbije lange weekend in Houffalize, voor de vierdaagse LCMT. Raf in chrono-modus, ik als recreant.

Hier de telegramstijlimpressies van de vier ritten:

• Rit 1 (84km – 2300hm): toch meteen een zware dobber, vanaf een camping (Camping du Pouhou?) werd het behoorlijk technisch, de steile klimmetjes volgden elkaar snel op, voor velen (zoniet allen) zaten er draag-/stapstukken tussen, zeer mooie maar zware rit, met voor de chronorijders nog een passage langs het wereldbeker parcours.
• Rit 2 (105km – 2400hm): lange rit met weer heel wat klimwerk, maar het bolde wel allemaal beter en de klimmetjes waren minder steil, niets heel technisch, met veel snelle afdalingen, leuke rit.
• Rit 3 (96km – 2000hm): nog een pittig begin, maar zoals aangekondigd ook veel asfalt voor de heen/terug Clervaux, de minst technische rit om de benen toch wat te laten “rusten” voor rit 4, met enkele mooie panorama’s – de onverwachte technische afsluiter rond Ol Fosse d’Outh was wel weer even aanpassen. Pechrit voor Raf: tijdens het chrono-gedeelte zijn ketting stuk getrapt (en samen met mezelf in een sneltempo – ahum – hersteld), en een val op de schouder in een verraderlijke bocht van een snelle maar overigens weinig technische afdaling.
• Rit 4 (85km – 2250hm): nog een behoorlijk zware afsluiter, pittig begin rond Houffalize, even asfaltrecuperatie richting Maboge, en daar begon één van de mooiste maar zwaarste stukken uit deze LCMT – afdalen langs een beek, steil klimmen, technisch dalen, singletrack-wortelpad, nog steiler klimmen – en daarna nog veel offroad met minder technisch/steil maar langer klimwerk richting Marche-en-Famenne, met nog een zeer plezante afdaling te Rendeux. Raf reed deze rit niet meer uit – het AC gewricht van zijn schouder deed te veel pijn na zijn val in rit 3… hopelijk geneest dat snel!

Dimi die vond onze verloren zoon Jo terug… en stuurde mij dit verslag:

Op donderdag 29/5 ben ik op mijn eentje de Palmvelden te Londerzeel gaan onveilig maken. Niet met bus, noch trein, noch auto maar puur met de fiets heen, plaatselijk tourke van 52km en terug. Weinig palm gezien, daarentegen veel velden en nog een duiveltje uit de doos van Pandora, nl. Jo die we al eens over enkele seizoenen hebben mogen ontvangen.

En ja hoor, zondag stond Jo ook paraat om de kermis van Weerde links te laten liggen en met mij mee de 65km te gaan rijden te Mazy. Mazy een kleine dorpskern ter hoogte van Spy in provincie Namen. Déjà-vu, maar deze keer niet met slijk en modder zoals onze vorige deelname, nu prachtig weer en stoffige stukken met leuke singletracks. Het moet gezegd zijnde, het doet deugd om ook aan die kant van België eens te gaan fiesten, dit smaakt naar meer 🙂

Zondag 8 juni trekken we naar Anhée (provincie Namen) voor de Raid Bocq: tochten van 45, 55, 65 en 85km met resp. 1100 – 1150 – 1500 – 1900hm (de langste afstand is alleen als chrono te rijden). Toch een dik uur rijden met de wagen, dus best wat vroeger vertrekken: afspraak om 7u30 aan de kerk te Weerde.