Na weken van sneeuw & modder, eindelijk nog eens een droog weekend – weliswaar koud, maar als het zonnetje kwam piepen, best te doen! Weinig interessante tochtjes op paaszondag, dus stelde Dimi voor om Weerde – Holsbeek – Weerde te rijden.

Geen andere gegadigden om 8u00 aan de kerk, dus Dimi en ik onder ons twee op stap. Zou het aan mijn vroege 1 aprilgrap gelegen hebben (alsof ik niet zou weten dat men bij het veranderen naar zomeruur de klok één uur vooruit draait 😈 ) of had de kortere rit onder deskundige leiding van Luc meer succes?

Weerde – Holsbeek – Weerde, dat is 25km opwarmen langs de vaart, het 35km lange MTB parcours te Holsbeek rijden – met de nodige klimmetjes en een paar leuke afdalingen – en dan de conditie aanscherpen (of op de proef stellen?) door nog eens 25km terug te bollen (met tussenstop bij een Wespelaarse bakker om een mattentaart naar binnen te werken). Lang geleden dat de paadjes er zo goed bij lagen: ’t is een leuke, lange & rustige rit geworden – meer dan vier uur genieten op de fiets, niet te veel kuiswerk, en dus meteen klaar om onze paasmenu naar binnen te werken!

Volgende week zal er ook weer alleen een thuisrit op het programma staan, maar omdat het zaterdagavond wel eens laat zou kunnen worden, vertrekken we met z’n allen om 9u00! Naar waar & hoe ver, dat zou wel eens zaterdagavond bedisseld kunnen worden…

Beste bikers,

dat de Peter niet onder de Heilige toren ging verschijnen wist ik al, die kerel waagt zich aan lange-termijn weersvoorspellingen, en krijgt dan een koude douche! De Chris had zich blijkbaar van rijwiel vergist, ook een schoon exemplaar weliswaar, maar te krom van stuur. Dus keken een tiental paar ogen ” bamby-gewijs” mijn richting uit. Met de goede raad van onze’n ” baas”, en omdat zijn ega op onze toertocht enkel met den otto mag rijden kozen we voor onze 45 km.

Den Dimi had zijn “stalen ros met ervaring” doorgespeelt aan een andere berijder. Dus een nieuw manneke meer, goed 20 km meegedraaid, maar dan zijn voordeur niet voorbij geraakt. Toch een goed begin!

De schrik voor een slijk parcours was niet nodig, meestal goed te doen. Voor de gekende slechte stukken weten de “kenners” wel een omwegje. In het bloso-domein konden we op het ritme der doedelzakspelers het strand rustig aanvatten, en mannen het is ” stoempen” hé. Anders dan de speed-bootjes met afstandsbediening en blijkbaar op “duracel”!

Voila mannen, de groeten en tot de volgende.

Voorbije zondag trokken de Weerdse bikers nog eens de taalgrens over… Grez-Doiceau was the place to be! Maar eerst even terugspoelen naar zaterdagavond: drie bikers behaalden met goed ploegwerk een mooie 20ste plaats op De 15de Zonnewijzer kwis, en inspecteerden na afloop nog even het KWB lokaal… “Tot morgen, hé!” – “Jaja, zeker!“, riepen ze nog aan den toog tegen elkaar… 👿

Resultaat: zondagochtend, zes uur later, stonden slechts twee van de drie aan de kerk (zijnde Dimi in ikzelf) … gelukkig was daar Bruno om onze ontbrekende locomotief te vervangen! 🙂

De lente die vorige week even was komen piepen had zich al lang weer verstopt: daar stonden we weer in de ijzige kou, de gure wind en de sneeuw! En de tocht zelf, wel die hadden ze beter “Les Boucles des 5 Types de Boue” in plaats van “5 Rivières” genoemd! De vlot berijdbare paadjes waren schaars, en maar al te vaak moesten we van de fiets om hem voort te duwen… met een gemiddelde van 13km/u, en nog geen 42km op de teller, stonden we na drie uur van het betere ploegwerk (maar dan van een andere soort ploeg) weer aan de start… dromend van zonnigere tijden. 😕

Hopelijk breken die tijden volgende week al aan: dan trekken we naar Oud-Heverlee, voor de 28ste (!) SVK Vriendentocht. Tochtjes van 40, 53, 62 en 73km hebben ze daar in de aanbieding. Ikzelf zit in de Franse alpen om een laatste keer deze winter van de bergen te glijden, maar Dimi en/of Raf zullen wel aan de kerk staan. Tot zondag 17 maart, om 8u00, aan de kerk te Weerde!