donderdag 13/09 : Hmmm, na een heel korte (4 uurkes slapen) en koude nacht toch maar uit ons bed gekropen. Hoe zou het weer zijn?

Oh, dat valt goed mee. Ze hadden ons droog weer beloofd en zelfs zon in de namiddag. Maar welke kleren doe je dan aan? Vier graden boven, 20 graden beneden, en bij het terugkeren 11 graden? Een paar laagskes boven elkaar en dan maar afspelen zeker? Ondergetekende had een trackske uitgestippeld om de streek wat te verkennen, met een goeie 1000 tal hoogtemeters en een 30 tal km lang :mrgreen:Een beetje rond de kerktoren zoals gewoonlijk, alleen was er geen kerk en ook geen toren.

We hadden afgesproken om vooral te genieten! En er dus geen koers van te maken, dus let niet te veel op de gemiddelde snelheden en zo 😛

Na 5 minuten had ik het gevoel dat ik al meer mijn remmen had gebruikt dan op een gans jaar. En bij al die emotie was ik zelfs mijn camera vergeten …

Geen platte banden, geen breuken, geen valpartijen. Alles verliep volgens plan. En nu aan de slag met de BBQ.

Heel wat ontbrekende schakels zondagochtend… slechts twee bikers op post, en een haperende schakel om ons uit te wuiven – zou dat wel goed komen?

Met de fietsen op het dak ging het met de auto richting Gelrode, een lieflijk oord in de Hagelandse heuvels, om daar onder een knalblauwe hemel en vol goede moed de tocht van 63km aan te vatten.

Het organiserend comité had ons een nieuw parcours beloofd, maar het was eerder een bekend-maar-anders-aan-elkaar-geplakt parcours – dat kon de pret natuurlijk niet bederven, en met een krachtig tempo deden de twee Weerdse schakels het stof opwaaien op de meestal kurkdroge paden… totdat één van de twee iets te krachtig op de pedalen ging staan! Resultaat: kettingbreuk, tot twee maal toe! Na bijna dertig minuten de handige harry’s uit te hangen, konden we weer op pad, nu met nog minder schakels…

Omdat onze “jeugd” nog moest gaan “bewegen”, zagen we ons genoodzaakt de tocht in te korten met 10km. Slechts beetje moe, en dus niet helemaal voldaan huiswaarts gekeerd.

Nu zondag 23 september weer afspraak aan de kerk, om 8.20 – een vlakke rit van 25, 45 of 60km door de bossen en velden te Schoten en omstreken… wie weet komen we Joske Vermeulen wel tegen!

Donderdag 13 september, het moet ongeveer 3:00 uur in de morgen zijn. En ook ongeveer 3 graden op de thermometer. Na heel wat werkzaamheden op Belgische en Zwitserse wegen, zijn we er toch in geslaagd om ergens diep verscholen tussen de bossen, de chalet te vinden. De huisbewoner is ondertussen op de bank in slaap gevallen, maar daar brengt zoonlief snel verandering in. We slagen er zelfs in, nog een spaghetti te bestellen en na een slaapmutske is het toch wel tijd om de bedden op te zoeken.

Morgen staat een plaatselijke verkenningsronde op het programma. De nacht zal kort zijn, het lawaai van de Yeti, of is het één of andere Beer, des te luider.

Slaap zacht vanwege de vier musketiers. PS, het uur op de foto’s staat nog in wintertijd

Wat volgt wordt zoiets wellicht

Woensdag 18:12 : Na alles in de Volkswagen van den Denis te hebben gestoempt, 4 fietsen op den trekhaak, het BBQ vlees in de koffer, nog wat extra’s, zijn we uiteindelijk vertrokken.

Direkt het internet in de wagen eens uittesten en ja hoor, zelfs skypen lukt zonder noemenswaardige problemen. Damn net Namur voorbij en al in de file (op 264 hoogtemeters 😥 ).

Enfin, we plannen om 2:00 uur ergens aan te komen. Later volgt dus meer.

Groetjes vanuit de wagen vanwege Hans, Denis, Werner en myself P.