Na 6 weken was het terug tijd om op de fiets te kruipen. Daarom maar direct een tochtje in elkaar gestoken waar bijna geen asfalt aan te pas kwam. Kwestie dat we direct weten hoe het gesteld is met de conditie. Laat ons zeggen dat de conditie slechter aanvoelde dan de nek, en dat op zich vond ik al positief.

Het moet gezegd, met mijn kleine wieltjes begin ik stilaan een uitzondering te worden in de groep. De 29’ers vliegen me voorbij alsof het een lievenlust is. Ik kan het nu tenminste op de grootte van de wielen steken ipv mijn niveau van fietsen  😆

We reden dus naar Nederokkerzeel maar niet via de gekende wegen. Via Eppegem, naar Houtem, daar het bos in en zo naar het witte kinderbos.  De akkers van Perk verbonden ons dan met het Hellebos. Daar had ik gekozen om langs het Hellebos te rijden ipv erin. Slechte keuze bleek later want die omgehakte bomen op een bedje van tractorsporen waren niet te berijden. Ook voor Chris leek een lekke band niet meer te herstellen en moest dus vervroegd naar huis.

Tussen Nederokkerzeel en Kampenhout was voetweg 105 helemaal vergroeid en dus ook geen optie meer  🙄  Dan maar via het Liesbethbos, Steentjesbos en Moorbos terug naar huis. Zalig lenteweertje, bosanemoontjes, sneeuwklokjes en krokussen. Meer moest dat echt niet zijn. Alleen een paar grotere wielen misschien??

Volgende week verwachten ze pas echt lente, alhoewel ik thuis wat volk verwacht – schoonmoeders en zo :-). Misschien kijk ik dus voor een kleiner tochtje en zorg ik dat ik terug thuis ben om 11:30. We zien wel, zoniet stuur ik de gpx file naar onze ondervoorzitter  😀

Tot zondag … wellicht.

Een acute opstoot van buikgriep hield mij voorbije zondag van de fiets… Jammer genoeg beschik ik nog niet over een exemplaar zoals op de foto, dus terwijl enkele andere Weerdse bikers door het Hageland aan het cruisen waren, onder een zeer vroege eerste lentezon, lag ik op mijn kin te kloppen in de zetel… het voordeel is dan weer dat ik de tijd had een kalender in elkaar te steken voor de maanden maart en april.

Volgende week kan ik er – weeral – niet bij zijn.  😥  Het is  krokusvakantie, en dan ga ik op zoek naar het witte goud (behoorlijk zeldzaam dit jaar), maar terwijl ik mij in gezelschap van vrouw en het klein grut de Oostenrijkse hellingen op laat trekken om er dan weer vrolijk af te glijden, kunnen jullie altijd gaan biken in het biljarttafelvlakke Bonheiden! Afspraak zondag 2 maart om 8u00 aan de Weerdse kerk.

Tenzij de terugreis langer zou duren dan verwacht, ben ik zondag 9 maart hopelijk wel weer present, voor een tochtje in Bertem – ook weer afspraak om 8u00.

De thuisrijders kunnen hopelijk/eindelijk weer Peter in hun rangen sluiten, en vertrekken op beide zondagen een uurtje later, om 9u00.

Geen rit voor mij op zondag, maar Dimi is wel gaan biken, en stuurde dit verslag, waarvoor dank:

Zondag 16/2: gisteren nog 5 à 6 beaufort, heerlijk met de wind vanachter maar anders stoempen. Vandaag zondag wisten we nog niet wat de pot zou ‘schaffen’ nochtans was de wind gaan liggen en ‘kalm’ in ’t hout’. Raf, Gilles en ik aan de kerk om 8u. Raf koos het hazepad in regio Kortenberg-Bertem.

Gilles & ik voor de hopelijk beter berijdbare wegen te Kalmthout. Daar hadden ze de heide voor ons geprepareerd, deze ‘préparé’ was er ook aan de start te Vleeshandel Van Gool met 40km als de koninginnenrit.

Het startte nogal saai met betonnen fietspaden die onze moteur warm deed draaien en dan doken we de heide in, singletrack op kambocht op zandstrook op wortelpartij op singletrack. Om uw vingers van af te likken! 

Na 17km aan de bevoorrading konden we rechts voor de 40km en links voor de 25km. Nog even eerst de lus van de 25km genomen en terug aangepikt aan de start van de heide, een déjà-vu  gevoel maar voor mij met minder goede benen. Uiteindelijk mooi uitgereden met +-52km op de gps-teller. De zandstroken nog even weggespoeld met een trappist en met het open schuifdak terug lekker cruisen naar huis met dat mooie lentezonnetje  (toch in gedachte)

Volgende week nog eens naar het Hageland, Gelrode meer bepaald, voor de MTB Toertocht van Team Third Wheel! Tochten van 27, 36, 47 of 63km. Afspraak zondag 23 februari 2014 om 8u00 aan de kerk te Weerde.

De thuisrijders zullen het nog minstens één weekje zonder Peter moeten stellen – gisteren nog gezien, en hij was aan de beterhand – maar dat houdt hen niet tegen om toch op pad te gaan: afspraak om 9u00 aan diezelfde kerk.

Drie man aan de kerk, en ene al met de fiets onderweg naar Oud-Heverlee. We mochten nog eens iemand van de thuisrijders verwelkomen: Koen had besloten eens een toertocht te rijden – en ’t is ne kenner, want hij kiest er meteen één van de betere uit!  😎

Onderweg mochten we via de radio vernemen dat een schimmige organisatie genaamd Bos+ het advies had gegeven uit de bossen weg te blijven wegens felle wind en vallende bomen – de mannen van MBC De Zoenk sloegen deze raad echter volledig in de wind  🙂 en lieten ons lekker veel in het bos rijden!

Via het Meerdaelwoud staken we de taalgrens over en in Nethen, Florival, Pecrot & Grez-Doiceau deden we een heleboel pittige klimmetjes en leuke afdalingen… en die Zoenk‘ers kennen hun streek: ondanks een natte week, hadden ze een parcours in elkaar gestoken waar het steeds redelijk tot goed bollen was! Alleen jammer van de wind, die ons vooral buiten het bos parten speelde – verkeerd advies, beste mensen van Bos+!

Na 65km – die Koen zonder verpinken uitreed 😮 – wachtte ons nog een welverdiende kuip bruin vocht op den après, opgeleukt door een fanfare, die zichzelf op zijn beurt dan weer had opgeleukt met enkele flessen jenever!  😈

Volgende week heb ik familiale verplichting, maar kom op zondag 16 februari om 8u00 gerust naar de kerk – er zal wel altijd iemand op post zijn… om ofwel naar de 12de MTB Toertocht van de Schaffense luchthappers te gaan (maar 40 minuten in de wagen voor een tocht van max. 50km is een beetje te veel van het goede), ofwel een tochtje met vertrek en aankomst aan de kerk – een verrassingsrit dus!

De thuisrijders vertrekken naar goede gewoonte een uurtje later, om 9u00.